STAW SKOKOWY

Połączeniem stopy i goleni jest staw skokowo-goleniowy, składający się z kości piszczelowej i strzałkowej oraz  kości skokowej.

Staw skokowy jest miejscem częstych urazów. Najczęściej urazów skrętnych w trakcie których może dojść do złamań i uszkodzeń wiezadłowo-torebkowych. Przeważnie widoczne są naciągnięcia lub naderwania tkanek miękkich, które nie powodują trwałych uszkodzeń i są leczone przez krótkotrwałe unieruchomienie w stabilizatorze lub gipsie. 

W bocznym kompleksie więzadłowo-torebkowym mogą być zerwane więzadła , głównie więzadło strzałkowo-skokowe przednie, powodujące niestabilność stawu skokowego. Uszkodzenia takie powodują uszkodzenia wtórne i wcześniejsze zmiany zwyrodnieniowe. Przy potwierdzonej niestabilności zaleca się leczenie operacyjne : rekonstrukcję kompleksu więzadłowego.

Operacja przeprowadzana jest na otwarto, pooperacyjnie staw skokowy jest unieruchomiony 6-8 tyg. w stabilizatorze lub bucie typu Aircast Walker (w ostateczności w gipsie). Szwy usuwa się po 10-14 dniach. Chodzenie o kulach minimum 2 tygodnie.

                                                                                  orteza typu but Aircast Walker

Przy długotrwałych przeciążeniach (sport) i po urazach możliwe są przerosty błony maziowej i nadbudowy kostne (przeważnie kości piszczelowej i skokowej), tu ma zastosowanie artroskopia. Po zabiegu nie ma konieczności unieruchomienia stawu, ale odciążanie o kulach nawet kilka tygodni.

Przy zaawansowanych zmianach zwyrodnieniowych leczenie artroskopowe nie przynosi długotrwałej poprawy dolegliwości. W zależności od sytuacji i oczekiwań pacjenta możliwa jest protezoplastyka (sztuczny staw) lub artrodeza (usztywnienie stawu). 

Dalsze informacje na podstronie Zdjęcia